Als de tijd dringt… Interview met een 36-jarige twijfelmoeder

Als de tijd dringt… Wat als je op 36-jarige leeftijd nog steeds twijfelt of je wel of geen kinderen wil. Een interview met een TwijfelMoeder. deze vrouw spelen er veel factoren mee in de keuze om een kind te nemen. En als de tijd dan ook nog eens gaat dringen, wordt het ineens wel een heel heftig proces…

“Ik ben nu 36 en twijfel nog steeds. Ik ben zeer gesteld op mijn vrijheid en voel niet de natuurlijke kinderwens, zoals anderen om mij heen wel hebben. Omdat dat gevoel ontbreekt, komt de beslissing meer neer op denken dan voelen en dat is ingewikkeld. Want eigenlijk zijn de omstandigheden nooit optimaal en kan ik net zo veel mooie dingen als beperkingen opnoemen als gevolg van het krijgen van een kind.

Los van onzekerheid/angst, vind ik het ook lastig om vrijheid in te leveren. Ik heb veel bezigheden qua werk, ondernemen, hobby’s, contacten en kom nu al nooit toe aan alles wat ik wil doen. Ik ken het gevoel niet dat mijn leven niet compleet of leuk zou zijn zonder een kindje.

Ik twijfel omdat ik om me heen zie hoeveel liefde, plezier en voldoening een kind brengt. En omdat ik wel enorm van kinderen houd en mijn partner het best graag zou willen. Ik weet natuurlijk ook dat de mogelijkheid om kinderen te krijgen voor mij binnen afzienbare tijd stopt. waardoor de twijfel nog sterker wordt.”

Welke factoren spelen volgens jou mee bij de keuze voor het nemen van kinderen?
“Ik denk en zie om me heen dat het meestal begint bij een natuurlijk gevoel, dat onberedeneerbaar is. Praktische omstandigheden en ratio spelen volgens mij daarna niet zo’n grote rol meer bij de meeste mensen. Bij mij ligt dat anders en komt het wel aan op een soort verstandelijke keuze.”

Blijf je je hele leven niet twijfelen over de keuze om geen kinderen te nemen?
“Daar ben ik wel vaak bang voor. Ik hoop het niet! Ik overweeg nu om een professionele coach of iets dergelijks of iets dergelijks in te schakelen om over dit thema te praten, aangezien ik er niet goed uitkom en wel voel dat ‘de tijd dringt’. Al mijn goede vrienden en vriendinnen hebben gezinnetjes en kunnen zich niet zo goed inleven in dit vraagstuk.”

Zit zoiets er vanaf jongs af aan in?
“Ik ben volgens iedereen om me heen het prototype moeder. Zoals ik al zei hou ik van kinderen, vandaar ook mijn studie Orthopedagogiek. Ik geniet intens van mijn tanteschap en heb altijd kids om me heen gehad. Het moederinstinct in de zin van de behoefte van een eigen kloekje ontbreekt toch.”

Wanneer drong bij jou de kinderwens ineens wel/niet op?
“Eigenlijk is het gevoel dat ik tot nu toe heb beschreven altijd wel hetzelfde geweest. Tot mijn 31e had ik een relatie met een man die absoluut geen kinderwens had en paste een kindje ook duidelijk niet in mijn leven. Ik had twee banen, een onderneming, was een compleet huis aan het renoveren en drie dagen van de week standaard van huis. Het onderwerp speelde daardoor niet. Daarna ben ik een tijdje alleen geweest en nu heb ik sinds ongeveer drie jaar weer een relatie met iemand die al heel lang wel graag een gezinnetje wil stichten. Dat, samen met mijn leeftijd, maakt dat het nu sinds een ca. 1,5 jaar wel een groot ‘ding’ is geworden.”

Wat voor invloed heeft het op je relatie?
“Ik probeer uit te leggen hoe ik mijn twijfel ervaar en laat hem ook weten dat ik er graag meer over wil praten, zodat alles duidelijker kan worden voor ons en we samen naar een uitkomst toe kunnen. Ik wil graag dat het geen taboe wordt en dat het ook gewoon een leuk, interessant onderwerp kan zijn. Mijn partner zegt trouwens wel dat hij zelf ook wel eens twijfelt en uiteindelijk gewoon samen wil zijn, met of zonder kindje(s). Dat vind ik natuurlijk heel fijn om te horen en tegelijkertijd voel ik me soms schuldig dat hij al vader had kunnen zijn, als ik niet in zijn leven was gekomen, compleet met al mijn twijfels.”

Wat zou je mensen die twijfelen over kinderen willen adviseren?
“Ik weet alleen maar dat ik voor mezelf wil voorkomen dat ik het vraagstuk blijf uitstellen, omdat het zo lastig is. Ik wil niet achteraf het gevoel hebben dat het niet meer kan en ik er niet bewust mee om ben gegaan. En ik wil niet dat mijn relatie eronder gaat lijden.”

In hoeverre speelt de biologische klok mee bij het twijfelen?
“Dat speelt op mijn leeftijd zeer sterk mee! Als ik nog 10 jaar de tijd had, denk ik dat ik er nu gewoon niet zo mee bezig zou zijn en de twijfel lekker de twijfel zou laten, totdat de balans vanzelf naar de ene of andere kant doorslaat.”

Tekst: Eline Krak.

– Foto twijfelende vrouw: bron Shutterstock –

Twijfel jij over je kinderwens?