Geen kinderwens: op m’n 29ste liet ik me steriliseren

“Op m’n 29ste heb ik de keuze gemaakt om me te laten steriliseren”, zo schrijft een 31-jarige lezeres van het artikel in AD Magazine me dit weekend. Ik mag haar verhaal gebruiken in mijn lezerspost rubriek. Graag zelfs. Ze is namelijk heel blij dat er op deze manier aandacht wordt gegeven aan de twijfels over het moederschap en over het besluit om het moederschap niet aan te gaan.

“Ik ben 31 jaar en heb 2 jaar terug de keuze gemaakt om me te laten steriliseren. Ik heb het geluk dat ik een partner heb die ook geen kinderwens heeft.
Veel mensen denken dat het niet hebben van een kinderwens direct samenhangt met het niet leuk vinden van kinderen. In mijn geval is dat niet zo, ik vind kinderen heel leuk, ze zijn eerlijk, puur en dicht bij hun natuur… maar onze wereld maakt van deze pure, oprechte wezens, geautomatiseerde, gefrustreerde volwassenen. Ik heb niet alles in de hand om er voor te zorgen dat mijn kinderen een mooi leven tegemoet kunnen gaan, waarbij ze hun hart kunnen volgen.

Daarnaast hou ik ook enorm van mijn eigen vrijheid. Als ik vanmiddag bedenk dat we lekker naar het strand willen gaan wandelen, moeten we niet eerst bedenken dat miepje of keesje eerst nog moet slapen en dat je dan een hele volksverhuizing aan spullen moet meenemen omdat je anders toch een probleem hebt als zich een poepbroek voordoet of het wordt een stuk minder gezellig als de kleine zijn flesje niet op tijd krijgt.

Het is fijn om te lezen dat er meerdere vrouwen bewust nadenken over het wel of niet aangaan van het moederschap, want ik heb soms ook wel het idee dat mensen kinderen ‘nemen’, omdat het er bij hoort en ze niet willen achterblijven in de vriendengroep. Wij hebben het geluk dat onze vriendengroep ons eigenlijk nooit lastig valt met vragen als, wanneer beginnen jullie er aan? Dit komt misschien ook wel omdat wij daar altijd heel duidelijk in geweest zijn. En gelukkig zijn ze ook niet bang om te vragen of we eens op de kinderen willen passen als zij weg moeten, want dat doen we dan ook graag. We vinden het leuk als ze er 1 of twee dagen zijn en vinden het ook fijn als ze daarna weer weg gaan.

Ik geloof zeker dat het moederschap iets waardevols is en dat zij daar gelukkig van worden. Maar dit hoeft niet te betekenen dat dit ook voor anderen zo hoeft te zijn. Ik vind het soms jammer om te zien dat vrouwen hun hele waardevolle leven ophangen aan hun kinderen, waardoor ze andere waardevolle zaken uit het oog verliezen. Ik begrijp heel goed dat de kinderen op de eerste plaats komen, maar ook al ben je moeder, je hebt toch nog wel zaken waar je hart sneller van gaat kloppen? Je hebt toch nog wel hobby’s, leuke collega’s, een uitje met de buren of een andere bezigheid waar je je enthousiasme over kan delen??
Het hoeft toch niet altijd te gaan over poepbroeken, bevallingen, tepelkloven en zwangerschapskleding?

Ik vind het supertof dat jij er een website over hebt en zal deze dan ook zeker blijven volgen, want ik vind het heel belangrijk dat er meer kenbaarheid aan gegeven wordt. Ik ben blij dat ik altijd open en eerlijk ben geweest, ook al was dat niet altijd even makkelijk. Want het is niet leuk om tegen je ouders te zeggen dat ze van jouw kinderen nooit opa en oma zullen worden…. Het is niet leuk om te zien dat je vader die je altijd steunt, je ook deze keer weer steunt, ook al doet het pijn in zijn hart…”

Twijfel jij over je kinderwens?