Sharenting: ouders plaatsen voortdurend van alles over kids op social media

Sharenting: zo wordt de trend genoemd waarbij ouders voortdurend updates en foto’s op social media plaatsen over hun kinderen. Een trend waar RTL Boulevard het vanavond over had. Niet zo gek, want menig BN’er maakt zich hier schuldig aan. Maar laten we mamabloggers in dit geval niet vergeten.

Sinds ik zwanger ben en steeds meer collega-bloggers ben gaan volgen, verbaas ik me over het feit hoeveel kinderen er op foto’s voorbij komen. En dan heb ik het nog niet eens over de gemiddelde moeder, vader, opa of oma op social media – ook daar worden trots updates gedeeld. Of de kinderen daar op hun achttiende nog zo blij mee zijn… Tja, dat weet ik niet.

Taboe doorbreken

Nu zullen een aantal van jullie denken ‘dat moet zij nodig zeggen; zij deelt iedere scheet over haar twijfels online’. En inderdaad ik beschrijf ook een privé onderwerp. Een onderwerp waar ik graag aandacht voor wil en waarbij ons kindje altijd in mijn achterhoofd zit. Hij of zij moet deze verhalen als puber gewoon kunnen lezen en er – net als mij – trots op terug kijken.

Beetje met het gevoel van ‘wat een lef had die moeder van mij, die gaat gewoon tegen de gebaande paden in’. Maar vooral natuurlijk met het feit dat hij/zij absoluut gewenst is. We – inderdaad vooral ik – hebben er gewoon wat langer over nagedacht voor het moment daar was. Toch hebben mijn lief en ik op het gebied van sharenting wel al keuzes gemaakt. Keuzes die we al doorgevoerd hebben in de site vanaf het moment dat-ie online is. Zo wordt hij bijvoorbeeld nergens met naam genoemd.

LEES OOK: Wat doen wildvreemden met foto’s van jouw kinderen

Sharenting op TwijfelMoeder?

Sharenting begint natuurlijk pas echt als het kindje geboren is. Om even wat cijfers uit de aflevering van RTL Boulevard te benoemden: ‘Een derde van de kinderen staat binnen 24 uur na zijn of haar geboorte al online’. Dan worden er al volop foto’s en updates gedeeld met het heuglijke nieuws.

Of wij er ook zo snel bij gaan zijn? Eerlijk: ik denk van niet. De aankondiging van mijn zwangerschap hebben we online ook pas bij 22 weken gedaan. Kan me zomaar voorstellen dat we dat ook doen met het nieuws van de geboorte. Dan is het natuurlijk wel zaak dat de familie online ook nog niets plaatst. Niets vervelenders dan felicitaties van vrienden-van-vrienden ontvangen, terwijl jezelf nog niet iedereen (persoonlijk) op de hoogte hebt gebracht. Ach, mijn zwangerschap hebben ze ook verborgen, dus moet het met dit nieuwtje ook wel lukken.

Tweejarigen met social media kanaal

Nog zo’n cijfer uit de uitzending dat mij deed opschrikken. In Amerika heeft 92% van de tweejarigen een eigen, digitaal kanaal. Wow, dat is een hoog aantal. Ook in Nederland zie je dit steeds meer. Denk bijvoorbeeld aan de opkomst van kindvloggers en familievloggers.

KIJKTIP: Mijn dochter de vlogger – documentaire over jonge kindvloggers en hun ouders, waaronder een meisje van 3(!)

Nu kan ik me wel voorstellen dat wij alvast zijn/haar naam (die zullen we ook niet bekend maken, omdat dat alleen maar tegen hen gebruikt kan worden: zo zijn ze toch al heel snel te Googlen) als domein registreren en dat ook doen op social media. Alleen al omdat-ie zo geclaimd is en niemand anders er later mee aan de haal kan. Nee, updates voor hem of haar plaatsen, zoals Kim Kötter en Jaap Reesema voor baby Muck doen op Instagram dat gaat me echt te ver.

Online scoort sharenting

Kim en Jaap zijn niet de enige BN’ers die hun kindje(s) volop in beeld brengen via social media. Er zijn er eigenlijk maar weinig die hun kids echt afschermen voor het media geweld. Zo zien we bij RTL Boulevard dat Georgina Verbaan vecht als een leeuw voor haar dochter als een paparazzifotograaf een foto maakt. Carice van Houten heeft wel een fotootje gedeeld, maar het gezichtje van haar kleine afgedekt met een enorme smiley. Ook Ruben Nicolai geeft in de uitzending aan dat hij de keuze aan zijn kinderen laat. Als zijn kinderen een bewuste keuze kunnen maken, mogen ze het zelf bepalen. Maar zover is het nog niet.

Kinderarbeid?

Filemon noemt het zelfs ‘kinderarbeid’. Hij moest zijn column in een bekend mamablad opgeven (hij werd ontslagen!), omdat hij geen foto’s van zijn kinderen wilde plaatsen. Zo’n blad denkt natuurlijk; we hebben zo een andere BN’er gevonden die het wel doet. Want kindjes scoren nu eenmaal; dat vinden we schatting, liken we massaal. Zo vergroten BN’ers hun populariteit. Tja en een BN’er die populair is, kan natuurlijk ook weer op meer werk rekenen. Maar moet je daar je kinderen echt voor uitbuiten door ze continu in beeld te brengen? Wat vinden ze daar later van?

Sharenting & mamabloggers

Diezelfde trend zie je eigenlijk bij mamabloggers. Sharenting ten top op deze blogs. De moeders en vaders delen de ene na de andere foto van de kids. De voorbeelden hoef ik denk ik niet op te sommen. Jullie kennen ze allemaal wel. De weekoverzichten, maar ook gewone berichten staan er vol in. Begrijpelijk, want de lezers smullen hiervan. We zijn tenslotte allemaal stik nieuwsgierig naar wat iemand allemaal weer heeft meegemaakt. Ik begrijp van veel mamabloggers dan ook dat die overzichten keer op keer weer tot de best gelezen berichten op hun site behoren.

Kleine proefmonsters

En dan hebben we het nog niet over de blogs, waarbij het kindje dient als het ‘proefmonster’ en model staat voor nieuwe kleding of tijdens het reviewen van een bepaald product. Hartstikke leuk natuurlijk en je krijgt zo inderdaad een goed beeld van het product of de dienst. Maar wat denkt je kind daarover als hij of zijn achttien is en die foto’s terugziet en de artikelen leest? Sta je daar wel eens bij stil. Natuurlijk kun je zeggen dat ‘hij er ook van geniet om te poseren’ of dat ‘zij al die uitjes echt super vindt’, maar wat kan een kind nu al kiezen?

Sharenting strafbaar?

Er zijn inmiddels zelfs al voorbeelden, waarbij sharenting op fikse boetes komt te staan. En nee, dan hebben we het niet over de foto’s van je kindje die van het internet worden geplukt en lukraak worden gebruikt door mensen met verkeerde redenen daarvoor. Dat is natuurlijk ook één van de gevaren, waarom je op moet letten met wat je deelt. Maar als we het over boetes hebben, dan kunnen die ook aan de ouders worden toegekend. In diezelfde uitzending van RTL Boulevard wordt gerefereerd naar de situatie in Frankrijk waar kinderen hun ouders voor de rechter kunnen slepen. De strenge privacywetgeving zorgt ervoor dat het ongevraagd plaatsen van foto’s op social media bestraft kan worden met boetes die oplopen tot 45.000 euro of zelfs een jaar celstraf. Klik hier om er meer over te lezen.

Voor schut gezet door ouders

In Oostenrijk heeft een achttienjarige dame haar ouders voor de rechter gedaagd om ze te dwingen haar kinderfoto’s van Facebook te verwijderen. Zij voelt zichzelf voor schut gezet door haar ouders, die echt alle momenten (zo’n vijfhonderd foto’s) van haar deelden met hun zevenhonderd online vrienden. Vind je dat dat wel heel ver gaat? Ja, natuurlijk zijn dit opvallende voorbeelden, maar ze zetten je als het goed is wel aan het denken.

Wat dat betreft ben ik het absoluut eens met de conclusie van het gesprek bij RTL Boulevard: laten we onze kinderen zelf hun digitale footprint ontwikkelen. Ik laat de shareting trend wat foto’s betreft dan ook volledig aan me voorbij gaan. Natuurlijk schrijf ik hier wel updates, maar ook in dat geval is ieder woord goed overwogen.

Alle columns van TwijfelMoeder lezen, klik dan hier. Ik heb ze in chronologische volgorde voor je op een rijtje gezet. 


Twijfel jij over je kinderwens?

Lees dan mijn boek De twijfelmoeder en praat mee in de besloten Facebook-groep Twijfel over kinderwens.

Twijfelmoeder steunen?

Twijfelmoeder ontvangt een kleine commissie als je koopt bij Bol.comWehkampAlbert HeijnCoolblue of Amazon (als Amazon-Partner verdien ik aan het kwalificeren van aankopen - geldt ook voor proefversie Amazon Prime Video en Video Channels). Twijfelmoeder ontvangt een kleine commissie.

 

januari 31, 2017 /