Zenuwachtig voor combinatietest: nekplooimeting en bloedtest

Zenuwachtig ben je als zwangere volgens mij altijd als je een bezoekje brengt aan de verloskundige, (huis)arts of gynaecoloog. Je wil tenslotte dat alles goed gaat met die kleine spruit. Maar bij de 12-weken echo, zoals wij de combinatietest noemden – bestaande uit de nekplooimeting en bloedtest – was het in mijn geval flink raak. Wat als er iets niet goed zou zijn?

We hebben met acht en tien weken al een termijnecho gehad. Maar willen met twaalf weken graag weten of alles voor zover goed is. Weten of ons kindje een grote kans heeft op het Downsyndroom of niet. Over prenatale screening, zoals dat wordt genoemd, hebben we dan ook nooit getwijfeld. Dat daar kosten bij komen kijken – in 2017 is het bedrag €167,87 – vinden we ook geen probleem. De NIPT-test – die mij ook interesseerde – hebben we vanwege het grote prijsverschil toch niet gedaan. Kosten bedragen in 2017 (tot 1 april, want dan zal-ie met een eigen bijdrage van €175,- ook in Nederland te kiezen zijn als eerste test) rond de zeshonderd euro!

De combinatietest, waarbij naast bloedonderzoek de nekplooi wordt gemeten en – in ons geval – meteen nog een hele ‘fotoshoot’ wordt gedaan, is niet verplicht. Wil je het uiteindelijk toch niet weten als er iets aan de hand is, dan kun je dat vooraf ook nog aangeven. Is er een verhoogde kans dan volgen nog meer onderzoeken. Hoe zenuwachtig ik ook ben, daar ben ik eigenlijk niet mee bezig. Het blijkt ook niet nodig. Alles is in orde; al kunnen ze dat nooit met 100% zekerheid zeggen.

Maar wat als het niet goed was geweest? Voor de zwangerschap – zelfs voor dat de plannen concreet waren – zijn we daar altijd heel stellig in geweest: dan breken we de zwangerschap af. Nu terugkijkend kan ik wel zeggen dat die keuze veel lastiger zou zijn dan je ooit kunt bedenken. Hoe nuchter en rationeel je de zaken in het leven ook bekijkt; je went toch snel aan het idee dat je een kindje krijgt. Spreken van een ‘productiefoutje’ – waarmee ik het wel eens vergeleek en ook in de aanloop naar de uitslag het benoemde – is dan toch raar. Het gaat hier toch om een mensenleven. Een klein kindje dat op de echo al met twaalf weken gewoon van alles er op en er aan heeft. Zelfs ik moet toegeven dat dat een wonder is.

Alle columns van TwijfelMoeder lezen, klik dan hier. Ik heb ze in chronologische volgorde voor je op een rijtje gezet.

Twijfel jij over je kinderwens?