Verandert komst baby iets aan liefde voor elkaar?

Verandert de komst van een baby iets aan de liefde voor elkaar? Daar denk ik – nu het Valentijnsdag is – opeens over na. Nu doen we helemaal niets aan deze dag, maar wat als ons kindje er straks is? Hebben we dan nog steeds volop aandacht voor elkaar ongeacht welke dag van het jaar het is? Of is Valentijnsdag dan zo’n dag dat je toch cliché even tijd voor elkaar maakt (omdat het er op die andere momenten echt niet van komt).

Ik ben ontzettend benieuwd. Als je de blaadjes mag geloven is het voor jonge ouders maar wat lastig om hun relatie goed te houden. De echtscheidingscijfers liegen er ook niet om. Één op de drie stellen redt het uiteindelijk niet. Vaak zijn de kinderen op dat moment nog relatief jong. Zou dat dan toch iets met elkaar te maken?

Geen idee: waarom zou ik nu naar het negatieve kijken? Dat heeft toch geen zin. Wat komt, dat komt: maar voor nu merk ik dat onze relatie sterker is dan ooit. Dat verstoort geen enkel lichamelijk ongemak of een – bijna – ontploffende buik met zwangersschapsstriemen echt niet.

Verandert de komst van een baby de liefde voor elkaar? Dat denk ik absoluut. Juist door samen een kindje op te voeden, moet je communiceren en leer je volgens mij meer dan ooit van elkaar. Misschien is ons kleintje straks echt een kopie van één van ons en begrijpt de ander zo de kleine dingetjes van de ander straks nog beter.

Liefde verdelen? Daar geloof ik dan weer niet in. Ik denk namelijk dat het ouderschap weer een nieuwe dimensie aan de liefde geeft. Er komt gewoon een bulk extra liefde vrij die we aan ons kindje gaan schenken. En aan elkaar: want we gaan dit nieuwe avontuur toch maar mooi samen aan.

Alle columns van TwijfelMoeder lezen, klik dan hier. Ik heb ze in chronologische volgorde voor je op een rijtje gezet.

Twijfel jij over je kinderwens?