Hitkrant stopt als tijdschrift; waar haal je dan posters vandaan

Hitkrant heeft zojuist aangekondigd dat het magazine er na veertig jaar mee stopt. Eén vraag schiet mij dan direct te binnen: waar halen pubers tegen die tijd dan hun posters vandaan? Ik weet nog dat mijn kamer vol hing met gigantische afbeeldingen van de Backstreet Boys. Het verse behangetje had ik een paar weken na de inspanning van mijn ouders al onzichtbaar gemaakt met posters uit bladen als Break Out! en Hitkrant. Voor beide bladen heb ik in het begin van mijn carrière als freelance journalist zelfs nog even geschreven. Break Out! – en opvolger SPAM! – sneuvelden al jaren geleden, maar de Hitkrant leek toch een vaste waarde voor – met name – pubermeisjes te zijn.

Gelukkig heeft de uitgever ook goed nieuws. Het magazine verschijnt op 28 maart dan wel voor de laatste keer, de posters kun je zes keer per jaar verwachten in een special. Volgens ZPRESS Young zal dat blad extra veel posters bevatten, die worden gekozen door de lezeressen. Verder hoef je de Hitkrant-nieuwtjes niet te missen, want de website hitkrant.nl is vernieuwd en er is een app. Daarnaast kunnen de meiden GIRLZ blijven lezen, volgens adjunct uitgever Sandra Kers. Over de beslissing zegt zij: “De content van Hitkrant is uitermate geschikt om online voort te zetten. Video’s, websnacks en korte daily updates zullen de boventoon voeren op de website en de social media kanalen. De doelgroep vraagt om een andere benadering en wij luisteren hiernaar.”

Zo verdwijnt er weer een stukje uit mijn jeugd… juist nu ik – volgens mij dankzij de zwangerschapshormonen – vaak terug denk aan mijn kindertijd en puberjaren. Als ik dan aan de Hitkrant denk, dan denk ik aan de momenten dat ik bij binnenkomst in de supermarkt direct naar het tijdschriftenrek liep. Wat heb ik hier een zakgeld aan uitgegeven zeg. Maar niet zonder eerst uitvoerig gekeken te hebben of ik deze editie wel moest hebben. Terwijl moeders de boodschappen deed, nam ik de bladen helemaal door. Zo wist ik precies of er posters of foto’s in stonden die ik wilde hebben om mijn kamer, Backstreet Boys-plakboeken of schoolagenda mee op te fleuren. In mijn kamer kon je werkelijk geen stukje meer zien door al die posters… Die digitalisering is leuk hoor…

Maar hoe zien die puberkamers er nu eigenlijk uit? Grote tv-schermen, waar wallpapers van hun helden voorbij komen? Ik ben benieuwd… Over een jaartje of twaalf gaan we het ervaren.

Twijfel jij over je kinderwens?