Wanbetalers… tijd om mijn advocaat in te schakelen

Wanbetalers zijn de nachtmerrie voor ondernemers. Zeker als je het gevoel hebt dat het bedrijf – waar jij nog geld van tegoed hebt – met hun werkwijze zo afstevent op een faillissement. Toch hoor ik van veel ondernemende mama’s uit mijn netwerk, dat zij de vervolgstap niet (durven) te nemen. Tijd om mijn inzichten te delen. Ik kies er namelijk wel voor om een advocaat in te schakelen.

Laten we even terug gaan naar het begin van mijn onderneming. Toen maakte ik mijn facturen gewoon in Word en hield de inkomsten en uitgaven bij in Excel. Ja, ik checkte mijn bankrekening, maar pas na een maand of twee trok ik eens aan de bel. Een herinnering of aanmaning sturen? Nee, dat deed ik niet. Die stap zette ik toen ik digitaal ging boekhouden. Toen had ik namelijk pas helder voor ogen hoelang sommige klanten op zich lieten wachten. Bleef een klant moeilijk doen, dan pakte ik – misselijk van de zenuwen – toch de telefoon. Ik dreigde met vervolgstappen; al had ik geen flauw benul van hoe dat eigenlijk in zijn werk ging. Dat was op dat moment ook niet nodig; de desbetreffende klant sprak een betalingsregeling met mij af en kwam zijn afspraken na.

Te goed van vertrouwen

Zeven jaar geleden was het wel tijd om vervolgstappen te nemen. Laten we terug in de tijd gaan. Ik heb veel gewerkt voor een kleine uitgeverij, die mij mooie kansen bood. Ondanks vele toezeggingen wordt er steeds maar niet betaald. Het ene na het andere excuus komt voorbij en dan ligt de eigenaresse ook nog eens in het ziekenhuis. Als je een goede band hebt met een klant – en die dacht ik toen te hebben – toon je dan begrip en ga je niet zeuren. Nee, dat komt wel. Maar het kwam niet. Wel volgden er meer mailtjes met excuses. Toen daarin werd gesproken over een herstructurering voor de financiën dacht ik: ‘shit, nu moet ik echt vervolgstappen ondernemen’. Ik nam contact op met een incassobureau, die helaas ook niets voor mij konden betekenen. Niet veel later werd het faillissement uitgesproken en stond ik achteraan in de rij. Jaren later kreeg ik nog een paar honderd euro terug via de schuldhulpverlening.

Dure leerles

Maar met de kennis van nu; zou ik dat heel anders aanpakken. Ja, je kunt een incassobureau inschakelen, maar als je kiest voor een incassotraject met maximale druk, dan kun je beter voor een incasso advocaat kiezen. In tegenstelling tot een deurwaarder of incassobureau kan de advocaat namelijk wel het faillisement van de wanbetaler aanvragen. Tevens kan hij – met ondersteuning – een beslaglegging in gang zetten. Daarnaast beschikt zo’n advocaat natuurlijk over meer juridische kennis; dat komt de zaak alleen maar ten goede. Want echt die wanbetalers zijn ontzettend gewiekst. Daar moet je slimmere mensen tegenover zetten. Laat je dus voorlichten ál voor het te laat is.

Wanbetaler is geen klant

Als ik vertel dat ik dit jaar al twee voormalig klanten een dagvaarding hebben ontvangen, dan kijken sommigen mijn vreemd aan. Dat komt de band toch niet ten goede? Ja, dat lees je zelfs wel eens als het gaat over het versturen van herinneringen en aanmaningen. Maar jongens laten we even eerlijk zijn: kun je een klant, die zijn betalingsverplichting niet nakomt wel een klant noemen? Is dat niet gewoon een profiteur? Wist je dat er zelfs ‘ondernemers’ zijn, die het spelletje zo spelen. Ze nemen de gok dat degene die nog geld van ze krijgt toch geen vervolgstappen durft te nemen. Dat is toch te bizar voor woorden. Nee, voor zo iemand wil ik niet werken. Jij wel?

Advocaat te duur?

De kosten voor juridische ondersteuning zijn in mijn geval onderdeel van mijn lidmaatschap van de vakbond. Ik zou dus een dief van mijn eigen portemonnee zijn als ik deze advocaat niet mijn belangen zou laten behartigen. Maar zelfs als je de factuur zelf dient te betalen, dan vallen de kosten in de meeste gevallen echt mee. Als je namelijk in het gelijk wordt gesteld door de rechtbank – en dat word je in de meeste gevallen als je als ondernemer nog geld van een klant krijg – dan moet deze ook de juridische kosten vergoeden. En als je een vonnis hebt, dan kun je tot twintig jaar na dato je gelijk halen. Heeft de betreffende partij nu echt even niets te makken, dan trek je gewoon aan de bel als je ziet dat ze net een nieuwe baan hebben… Een advocaat kan je hier over bijpraten. En zeg nu zelf: een rekening die uiteindelijk niet wordt voldaan; die is duur. Is namelijk gewoon geld waar je recht op hebt; waar je misschien zelfs zaken voor hebt aangeschaft. Dat laat je toch niet zomaar over je heen gaan?

Mijn zaken?

De facturen van de eerste wanbetaler zijn de dag voor de zitting voldaan; het werd ‘m toch te heet onder de voeten. De tweede weet dat ik mijn vonnis ook absoluut ga inzetten om mijn geld te halen en ook daar druppelen de betalingen nu van binnen. Ik merk nu ook dat ik het echt een principe kwestie vind. Deze voormalig klanten heb ik namelijk geholpen toen ik hoogzwanger was en net na de bevalling; het waren leuke klussen, dus vond ik het geen probleem. Maar als er dan geen waardering tegenover staat. Ja, dan heb je met mij nu de verkeerde te pakken.

Foto van Vrouwe Justitia via Shutterstock. (In overleg: https://www.shutterstock.com/nl/download/confirm/681265648?src=Ym_GGc9qK1Poeh9AAmUsUw-1-51&size=huge_jpg – Stock Photo ID: 681265648)

Twijfel jij over je kinderwens?