Racheda Kooijman: van TwijfelMoeder naar moeder

Racheda Kooijman was er van overtuigd dat ze nooit moeder wilde worden. Ze schreef er een paar jaar geleden zelfs een artikel over in Flair Mama. Twee jaar later is dat verhaal achterhaald, want inmiddels heeft ze twee kleine kinderen. Van Twijfelmoeder naar moeder.

In Flair mama vertelde je dat de voornaamste reden om geen kinderen te willen angst was, is deze angst volledig weggeëbd?
Nee, niet helemaal. Ik word ook regelmatig met die angst geconfronteerd. Mijn grote angst was dat het zorgen me tegen zou gaan staan. En ja, dat staat me ook wel eens tegen. Of als ik meteen moet opspringen omdat een van de twee acuut hulp nodig heeft. Ik kan die angst beteugelen door mezelf te dwingen om in te zien dat alles maar tijdelijk is. Over niet al te lange tijd hebben ze me niet meer nodig voor de basale dingen en is de zorg een stuk minder primair. Ik heb het nodig om af en toe te kunnen zeggen ‘je wacht maar even’ en over een tijdje kan dat prima.’

Hoe dacht je vriend over je twijfels?
‘Hij dacht: ‘Laat haar maar kletsen. Iemand die zo hard roept dat ze geen kinderen wil..’ Hij had gelijk. Hij heeft me altijd laten roepen. Zelf zegt hij gekscherend dat hij met geduld hiernaar heeft toe gewerkt.’

Als je nu terug kijkt naar jouw twijfels over het moederschap, waren deze dan onterecht?
‘Ja, want het wordt allemaal zo veel minder belangrijk. Met de geboorte van je kind verschuiven je prioriteiten direct. Who cares in welke tent je moet zijn geweest en welke film je moet hebben gezien. Je eigen behoeftes zijn even niet zo belangrijk. Ze komen vanzelf weer terug en vanaf dat moment is het zoeken naar de juiste balans. Dat is niet vervelend, maar dat is juist een bijzondere zoektocht. Ik had nooit gedacht dat het moederschap/ouderschap zo’n bijzondere ontdekkingstocht zou zijn. Dat ik het leven veel beter zou gaan begrijpen en dat ik mezelf veel beter zou gaan begrijpen.’

In hoeverre heeft het moederschap je veranderd?
Ik ben eigenlijk alleen in praktisch opzicht veranderd. Ik ben wat minder flexibel in mijn werk doordat de crèche op een gegeven moment toch echt sluit. Verder ben ik in mijn doen en laten nog steeds de oude. En dan laat ik weekdierhersens even buiten beschouwing.’

Je vond het moeilijk om bij kinderen in de buurt te zijn, heb je daar al minder moeite mee?
‘Mwah. Ik vind vooral mijn eigen kinderen leuk en heb niet per se veel met kinderen in het algemeen. Ik zal me niet snel aanbieden als vrijwilliger om te helpen met verkleedmiddagen op de crèche.’

Ben je na het interview in de Flair erg veranderd in je opvatting over Twijfelmoeders?
‘Nee, het is namelijk zo’n extreem lastige keuze dat je er alle reden toe hebt om te twijfelen. Sterker nog, iedere gek kan een kind krijgen, dus ik vind het eigenlijk alleen maar een goede zaak als je er goed over nadenkt. Ik zie alleen wel dat sommige vrouwen te lang blijven hangen in die twijfel. Het klinkt nu heel simpel, maar dat is het absoluut niet. Afhankelijk van de problematiek kunnen er jaren van therapie overheen gaan.’

Wat wil je andere twijfelmoeders meegeven?
‘Zoek de reden voor jouw twijfel op. Ergens zit een struikelblok en daar moet je naar op zoek. Er is namelijk een goede reden voor je twijfel. En dan heb ik het niet over bang zijn voor striae of andere oppervlakkige angsten. Kinderen gooien al je waarheden overhoop en dus ook je zwakke punten. Zoek het daar, want de kans is groot dat daar het antwoord ligt.’

Interview: Chantal Bolleman.

Twijfel jij over je kinderwens?