Geen kinderen: egoïstische keuze?

Geen kinderen willen een egoïstische keuze? Een dame zonder kinderwens vertelde me dat ze dat zo wel ziet. Terwijl het gesprek zich opnieuw in mijn hoofd afspeelt, denk ik ‘waarom zo negatief’. Kiezen voor kinderen is toch net zo egoïstisch? Bij iedere beslissing die we in het leven nemen, denken we volgens mij automatisch als eerste aan ons zelf?

Egoïsme is de negatieve tegenhanger. VanDale omschrijft een egoïst als ‘iemand die alleen aan zichzelf denkt’. Wikipedia noemt egoïsme ‘een menselijke eigenschap waarbij iemand streeft naar eigen voordeel en geluk met verwaarlozing van de belangen en het geluk van anderen’. Als jij denkt dat je geen goede moeder kunt zijn of het idee hebt dat je een kindje niet genoeg kunt bieden (omdat je te veel behoefte hebt aan je eigen vrijheid en ga zo maar door..) dan is dat dus alles behalve een egoïstische keuze. Je bent je namelijk juist heel bewust van de belangen en het geluk van anderen.

Als we het dus over de keuze voor wel of geen kinderen hebben, hoeven we het helemaal niet over egoïsme te hebben. Daarmee leggen we namelijk de nadruk op een vooroordeel dat er al heerst over bewust kinderloze vrouwen. We maken de kloof groter tussen de mensen mét en de mensen zonder kinderen. En dat moeten we volgens mij zien te voorkomen. Laten we die negatieve omschrijving voortaan maar eens achterwege laten en gewoon vertellen waarom we wel of geen kinderen hebben. Dat kan een bewuste keuze zijn, één die voor ons is bepaald omdat je geen kinderen kunt krijgen of een beslissing waar je nog over twijfelt. En dat is goed.

Afbeelding egoist van Shutterstock.

Twijfel jij over je kinderwens?