Lezerspost: Van op de crèche dumpen kun je niet spreken
De vaste TwijfelMoeder-lezers weten dat ik een tijdje geleden voor Grazia ben geïnterviewd over mijn twijfels. Daarin is mijn mening erg scherp verwoord. Iets waar een lezeres heel terecht op reageerde. Lees het verhaal van deze kersverse moeder nu in Lezerspost.
Ik begrijp jouw twijfels over het wel of niet kinderen krijgen en het is helemaal prima als je er nog niet helemaal uit bent om er nog even mee te wachten. Maar het zinnetje “Kinderen worden maar op crèches gedumpt, want papa en mama hebben geen tijd meer om ze aandacht te geven”, dat triggert mij.
Mijn lieftallige dochter werd zes maanden geleden geboren en inderdaad naar een kinderdagopvang gebracht. Maar ik weet zeker dat mijn dochter niets aan aandacht van papa of mama tekort komt. De momenten die wij met haar doorbrengen, brengen we met volledige aandacht voor haar met haar door. Alle keuzes die wij maken, worden gemaakt zodat iedere betrokkenen zich er goed bij moet voelen.
Zolang jij als ouder zijnde doet wat goed voelt voor jouw gezin dan is het ook goed. Dat is voor iedereen anders. Maar het in ieder geval niet zoals jij dat suggereert. Dat wij geen tijd hebben om aandacht aan haar te besteden en haar dan maar op een crèche zouden dumpen. Ik denk echt dat je met deze opmerking volledig de plank mis slaat. Ik geloof dat er onder de thuisblijvende moeders, die daar ook niet allemaal voor kiezen omdat ze dat beter vinden voor het kind, maar misschien vanwege het geld of omdat ze geen werk kunnen vinden om te combineren.
Ik ben een moeder die van mening is dat alles kan en mijn dochter en wij als ouders gelukkig mee zijn. Ik werk tussen de 40 a 50 uur per week als manager. Deze uren prop ik in vier dagen. ’s Ochtends sta ik op voordat zij wakker is om mij aan te kleden en start ik mijn laptop om te gaan werken. Daarna geeft papa haar het flesje om zeven uur, ik doe haar in bad en kleed haar aan. Vervolgens brengen wij haar naar het KDV waar ze vele vriendinnetjes heeft. Ze is daar de enige baby, dus alle meiden zijn gek op haar. Zij vindt het prachtig en geniet. Ze doen daar leuke dingen en gaan ook op stap. ’s Avonds haalt papa haar op en geeft haar eten, ik probeer rond dat tijdstip naar huis te gaan om met ze mee te eten, zo snel ze weer gaat slapen ga ik terug naar mijn werk.
Ondertussen ben ik bezig mijn bedrijf op te starten en heb ik afspraken tussen mijn werk en privé door. Mijn eerste vrije dag die week, krijg ik s middags nog één erbij van een kennisje, die vanwege haar handicap moeite heeft met de opvoeding van haar zoon. Hij is ook gek op mijn dochter en met z’n drieën gaan we vaak wandelen of iets anders sportiefs doen. Mijn dochter is altijd het belangrijkste bij mijn beslissingen. Ik geloof niet dat ik haar ergens dump of wat dan ook. Een happy moeder is een happy kind. Er zijn veel lastige baby’s en kinderen, die huilen, die je uit je slaap houden, die niet goed eten etc. Mijn dochter doet dat allemaal niet. Sterker nog ze lacht de hele dag. Daar staat ze om bekend.
Ons leven is super druk, maar daar heeft de baby niet onder te lijden en dumpen? Nee, hoor… naast de KDV gaat ons meisje overal mee naar toe. Naar een duur restaurant met de baby? Geen probleem, ze huilt toch niet. Vliegen naar Zuid-Spanje, geen probleem… ze huilt weer niet. Een probleempje op werk? Geen probleem, ze gaat gewoon even mee. Dan slaapt ze daar in haar wagen. Mooie kaartje voor een voetbalwedstrijd van Nike? Geen probleem… ze slaapt gewoon door. Waarom zouden we haar dan ook dumpen…
Wel ben ik er van overtuigd dat je als ouder moet blijven kijken naar wat het beste voor jou en het kind is. Om dit in balans te houden, moet je het af en toe een beetje bij sturen. Ik snap ook best dat ouders waarvan de kinderen naar school gaan niet nog effe ‘s avonds uit eten kunnen gaan of even naar Cuba kunnen vliegen, zoals wij laatst hebben gedaan voor een vakantie van drie weken. Als je kind veel huilt, wil je ook weleens een dagje voor jezelf en lekker gaan winkelen, daar is niets mis mee. Dat begrijp ik heel goed. Een frisse moeder is een volgens mij een oplettende moeder, die keer op keer weer op zoek gaat naar de balans.
Twijfel jij over je kinderwens?
- Lees mijn boek De Twijfelmoeder.
- Schrijf je in voor de nieuwsbrief (en krijg als eerste een seintje als de nieuwe interview-serie online gaat).
- In gesprek met een professional over je twijfels? Plan direct een afspraak in of mail voor mogelijkheden in avond / weekend.
- Kom bij de Facebook-groep Twijfel over kinderwens (of ga naar de groep voor mannen).
februari 10, 2014 /