Lezerspost: Wat je niet hebt, mis je niet

Mijn verhaal in De Volkskrant heeft veel bij mensen losgemaakt. Er is zelfs een reactie van een lezeres geplaatst. Deze deel ik graag met jullie:

Verbaasd lees ik dat in onze individualistische maatschappij die erop gericht is je eigen keuzen te maken, de sociale druk om kinderen te krijgen nog net zo groot is als pakweg dertig jaar geleden (‘Kindvrije vrouwen’, V, 2 oktober).

Voor alle duidelijkheid, ik heb er voor gekozen ze niet te hebben. Wat heb ik me vaak in mijn vruchtbare periode moeten verdedigen. Ik was egoïstisch, koos voor een makkelijk leven. Ja, so what! Het is toch mijn leven? Natuurlijk brengen kinderen ook veel vreugde, maar de roze wolk blijft niet eeuwig bestaan.

Nooit heb ik spijt gehad van mijn keuze, zeker niet als ik al die ‘blije ouders’ zag en nog steeds zie tobben met hun zo gewenste kroost. Ook al zijn ze nu volwassen, de kinderen vormen vaak nog een bron van zorgen en de ouders passen hun leven daar nog steeds aan aan.

Zelfs nu ik halverwege de vijftig ben, houdt het onbegrip nog steeds niet op. ‘Wie zorgt er straks voor jou?’ Geen idee, maar dat regel ik tegen die tijd wel. Ik ga er in ieder geval niet vanuit dat ik kan rekenen op mijn kinderen als ik hulpbehoevend word en er dan achter kom dat mijn kinderen niet thuis geven. Vrijheid blijheid, dat is mijn motto.

Ik ben meer dan 25 jaar gelukkig getrouwd en heel blij met mijn kinderloze bestaan. Wat je niet hebt, mis je niet.

Eerder geplaatst in de Volkskrant.

Twijfel jij over je kinderwens?