Geknutselde werkjes en flut cadeaus

Als ik aan Moederdag denk dan denk ik aan allerlei geknutselde werkjes en flut cadeaus. Mijn moeder moet er dan ook helemaal niets van weten. Ze zegt ook gewoon dat ze niets wil. Ideaal want dan hoef ik niet op zoek naar een presentje. Ondankbaar noemen anderen het, maar ik denk dat ik -mocht het ooit zover komen – ook blij zou zijn als ik al die prul niet zou krijgen.

Ik en het krijgen van cadeaus… Dat is sowieso geen goede combinatie. Een verlanglijstje heb ik nooit, omdat ik zaken die ik nodig heb meteen aanschaf. Daarnaast ben ik een liefhebber van cadeaubonnen. Ik vind het heerlijk om dan te puzzelen wat ik daar dan voor kan kopen, zonder dat ik bij moet betalen. Maar helaas: in mijn omgeving vinden de cadeaugevers een gevulde envelop of waardebon geen cadeau. Dus heb ik al de nodige cadeaus gekregen waar ik eigenlijk niet op zat te wachten.

Enthousiast reageren lukt mij dan ook niet. Meestal pers ik er nog wel een bedankje uit. Maar verder kom ik niet. Mijn lief heeft ooit een preek gekregen, omdat hij me een huispak gaf. Daar zou ik echt niet in gaan lopen. Zo koppig ben ik dan ook weer niet; zo’n joggingbroek is ideaal om te dragen tijdens een rustige dag.

Met creatieve cadeaus ben ik nog slechter. Wat moet ik met die freubels. Of een zogenaamde tekening die alleen uit gekleurde strepen bestaat. Als ik daar aan denk, vraag ik me af hoe ik zou reageren op de werkjes die kids knutselen voor Moederdag. Pedagogisch is een enthousiaste reactie het beste, maar wat als ik echt niet weet wat ik er mee moet… Kan ik dan enthousiast ‘ooh wat leuk roepen’.

Wat vinden jullie van de cadeaus en wat geef of heb je gekregen?

Twijfel jij over je kinderwens?