SOA Herpes en je kinderwens…

De 22-jarige Isabel liep op haar zestiende een SOA op. Wat dit voor haar kinderwens betekent, vertelt ze in een interview met TwijfelMoeder. Ze heeft namelijk – in tegenstelling tot vroeger – wel een sterke wens om moeder te worden.

“Kinderen? Die vond ik wel leuk, maar vooral erg druk. Het nut om kinderen te krijgen zag ik niet. Ik had het idee dat ik niet met kinderen om zou kunnen gaan en dat ik geen goede moeder zou zijn. De scheiding van mijn ouders heeft hierbij deels een rol gespeeld. Toen ik jonger was riep ik altijd dat ik echt nooit kinderen zou nemen. Totdat ik in een fase kwam waar ik overal om mij heen vrouwen zag die zwanger waren. Toen zag ik ineens hoe lief en schattig baby’s waren en was ik overtuigd. Dat wilde ik later ook.

Tot de SOA Herpes werd gediagnosticeerd. Herpes gaat niet meer weg uit je lichaam. Mijn wereld stortte even in. Het eerste dat in mij opkwam was: ‘Hoe moet ik dit nou vertellen aan mijn partner als ik later kinderen wil? En ga ik überhaupt nog wel iemand vinden?’ Dit was voor mij het moment dat ik heel erg begon te twijfelen aan het krijgen van kinderen, terwijl ik ze echt geweldig vind. Ik wil deze SOA niet aan mijn partner geven en de kans is groot dat hij het ook krijgt op het moment dat ik aan kinderen wil beginnen.

Ik kwam door deze diagnose echt in een diep dal terecht. Ik was boos op alles en iedereen, want wie wil er nou een meisje met een SOA? Enige tijd later ging mijn relatie ook uit en werd ik helemaal een twijfelaar. Ik twijfelde over alles. Niet alleen over het doorgeven van de SOA maar ook over de consequenties die Herpes met zich kan brengen voor een pas geboren kindje. Het kan namelijk heel gevaarlijk zijn.

In mijn omgeving kreeg ik van iedereen te horen dat het wel goed kwam en dat er heus wel mee te leven is. Dat klopt, er is ook mee te leven, maar het koste mij heel erg veel moeite om het te accepteren. Ik wilde het gewoon niet hebben, het paste niet bij mijn lichaam en niet bij mij. Ik veranderde in een heel ander persoon. Ik werd kattig en reageerde mijn frustraties af op de mensen die ik lief heb. Ik wilde niet na hoeven denken over het krijgen van kinderen en hoe ik het zou moeten aanpakken.

Een gezin is mijn ideaalbeeld maar ik weet ook dat het mannen afschrikt als je zegt dat zij ook Herpes kunnen krijgen. Na lang nadenken heb ik dan ook besloten om open te staan voor bijvoorbeeld een anonieme zaaddonor. Zodat ik mijn wens in vervulling kan laten gaan, maar ik het niet direct aan iemand overgeef. Niks is zeker, maar het is voor mij wel een overweging.

Twijfelen doe ik nog steeds en dat zal ook niet weggaan, maar ik zie het allemaal al wel een stuk rooskleuriger in. Ik weet dat ik mensen om mij heen heb die mij steunen als het even niet zo lekker gaat. Gelukkig heb ik bijna nooit last van Herpes en maak ik me dus ook een stuk minder zorgen. Ik word nog wel eens geplaagd met het feit dat ik altijd riep dat ik geen kinderen zou willen. Ondanks dat ik er eigenlijk nooit last van heb, zal ik wel altijd heel voorzichtig zijn en nadenken over de consequenties. Tegen de tijd dat ik er echt aan wil beginnen zal ik zeker een arts om advies vragen. Maar voor nu geniet ik vooral heel erg van het leven en kijk ik alleen maar uit naar wat de toekomst brengt, het liefst met kinderen.”

Interview: Chantal Bolleman.

Twijfel jij over je kinderwens?