Mariska Overman: gruwelijke moorden in fantastische thrillers

Mariska Overman is wat mij betreft één van de Nederlandse thrillerschrijfsters die je in de gaten moet houden als je van razendspannende boeken houdt. Haar debuut Hoofdzaak ontdekte ik via KOBO Plus (daar later meer over) en via Uitgeverij De Crime Compagnie mag ik nu haar nieuwste werk Voltooid reviewen. Een boek lezen als je het druk hebt – en dan maakt het niet uit of dat door de kids, je drukke werk of overvolle sociale leven komt – is een uitdaging. Dan moet het je écht raken. De eerste bladzijden moeten raak zijn. Je moet het boek ingezogen worden en de tijd om je heen vergeten. Dat Mariska dit lukt, weten de volgers van mijn Instagram-pagina wel. Daar heb ik haar debuut omschreven als ‘spannend tot het eind’. Een eind dat ik echt niet aan had zien komen. Mijn tip: lees haar debuut eerst en begin dan aan Voltooid.

Hoofdzaak
Voltooid gaat namelijk verder waar Hoofdzaak eindigt. Je kunt beide boeken zeker ‘los’ lezen, maar in Voltooid wordt toch vaak gerefereerd aan zaken die in het eerste boek voorkwamen. En aangezien dit een serie is – en ik zeker weet dat jij na deze boeken uitkijkt naar de volgende – is het slim om bij het eerste deel te beginnen. Hierin maak je voor het eerst kennis met de hoofdpersoon uit deze reeks: Isabel Dieudonné. Zij is specialist postmortale zorg (in Jip-en-Janneke-taal: iemand die lijken toonbaar maakt) en ex-rechercheur. Twee jaar eerder heeft ze haar werk bij de politie vaarwel gezegd na een heftige zaak. Tot nu. Haar halfbroer, rechercheur David Nichols, roept haar hulp in als hij een hoofd op zijn keukentafel vindt.

Van wie is dat hoofd? Waarom ligt het in zijn keuken? David wordt daarbij gesteund door haar oud-collega’s; ze missen haar scherpe blik namelijk nog steeds op het bureau. Als adviseur durft ze die uitdaging wel aan; ze wil haar broer tenslotte ook niet afvallen. Wat volgt is een spannend verhaal, waarbij het politieonderzoek uitgebreid wordt beschreven. En dan heb ik het niet alleen over wat ze doen, maar ook over wat er in de hoofden van de verschillende personages omgaat. Zoals een andere recensent eerder schreef ‘Mariska Overman heeft een goed oog voor de interactie tussen haar hoofdpersonen’. Ik kan dat niet beter verwoorden. Ben het daar absoluut mee eens. Net of je er als lezer echt bij bent: op de plaats waar – in dit geval het hoofd – is gevonden, maar ook op het bureau, bij de verhoren en zelfs in het mortuarium. Daar komen we namelijk op een vlak waarin de schrijfster zelf ook ontzettend geïnteresseerd is. Samen met haar man heeft ze namelijk Bureau MORBidee, waarmee ze de dood bespreekbaar maakt. Ze schrijft daarnaast veel over dood en rouw. Met die wetenschap vind ik trouwens de achternaam van het hoofdpersonage ook mooi gekozen. Dieudonné betekent namelijk ‘geschenk van God’; en laat God en het geloof nu vaak worden besproken in combinatie met de dood.

Voltooid
De wijze waarop Mariska Overman je mee door de zaak neemt, zet zij in haar tweede boek voort. Omdat ik de dader in Hoofdzaak zo ontzettend verrassend vond , probeerde ik nu op nog meer details te letten… Echt niemand is meer veilig voor mijn theorieën… Dit komt natuurlijk ook door het feit dat ik de boeken bijna direct na elkaar lees. Als er iets langer tussen zit (en ja, op boek nummer drie gaan we nu toch even moeten wachten), kun je dat voor mijn gevoel toch beter los laten. 374 bladzijden lang weet ze me te boeien. Lange tijd wissel ik tussen potentiële daders, maar zelfs als je – vlak voor het eind – weet wie het gedaan heeft, wil je verder lezen. Wat is nou precies het motief? Waarom is deze moord gepleegd.

Want juist het waarom is juist zo interessant. Wie bedenkt nu dat ie iemand vermoord in het bos, verstopt onder een hoop bladeren en vervolgens een tak uit de borst van het slachtoffer steekt met daarop het woord KLAAR. Dat is al net zo bizar als iemand onthoofden en dan het hoofd bij iemand op de keukentafel zetten. Ja, wat dat betreft is Mariska Overman wel een ster in het bedenken van gruwelijke moorden. Een moord die in haar boeken wordt gepleegd, heeft écht een verhaal. En daarbij gaat ze zware, maatschappelijke thema’s echt niet uit de weg. Dat getuigt van lef. Dit boek kan namelijk zo maar eens voor een felle discussie zorgen. Nu denk je waarschijnlijk: kom op Patricia, vertel nu waar het over gaat. Toch ga ik dat niet doen, want zelfs als ik zo’n klein tipje van de sluier oplicht, vallen ervoor jou misschien al stukjes op zijn plaats. En dat willen we natuurlijk niet. Je wil het verhaal als het ware ingezogen worden en samen met Isabel op zoek gaan naar de stukjes die de puzzel compleet maken.

Mariska Overman is wat mij betreft écht een thrillerschrijfster om in de gaten te houden. Niet alleen door haar oog voor detail en conversaties, maar ook door haar vlotte schrijfwijze. Ja, zelfs met kind – en wallen onder mijn ogen door de gebroken nachten – is het mij gelukt om dit boek in één ruk uit te lezen. Op een gegeven moment dacht ik: ‘slaap heb ik toch al te kort, dan kan dit uurtje er ook nog wel bij, ik moet nu weten wie het gedaan heeft’. Wat mij betreft dus absoluut een aanrader.


Twijfel jij over je kinderwens?

Lees dan mijn boek De twijfelmoeder en praat mee in de besloten Facebook-groep Twijfel over kinderwens.

Twijfelmoeder steunen?

Twijfelmoeder ontvangt een kleine commissie als je koopt bij Bol.comWehkampAlbert HeijnCoolblue of Amazon (als Amazon-Partner verdien ik aan het kwalificeren van aankopen - geldt ook voor proefversie Amazon Prime Video en Video Channels). Twijfelmoeder ontvangt een kleine commissie.

 

januari 22, 2018 /