Stress: hoe kan ik mijn kind helpen met school?

Stress! Hoe kan ik mijn kind helpen met zijn of haar schoolwerk als werkelijk geen enkele lesmethode meer hetzelfde blijkt te zijn als ‘in onze tijd’. En hoe help je bij een vak – als wiskunde – waar jezelf misschien wel een trauma aan over hebt gehouden? Veel ouders hebben de afgelopen maanden pas écht ontdekt wat – maar vooral hoe – hun zoon of dochter op de basisschool of in het voortgezet onderwijs leert. Tijd om na te denken over hoe je dat aanpakt als we nogmaals in een lockdown komen, waarbij onderwijs aan huis weer nodig is. Misschien is bijles aan huis wel een oplossing.

Had jij ooit gedacht dat je weer terug de schoolboeken in zou gaan? En dan niet om een nieuwe studie te volgen. Nee, om jouw zoon, dochter (of misschien wel je neefje of nichtje) te helpen met zijn of haar schoolwerk. Het coronavirus zorgde ervoor dat we opeens transformeerden in juffen en meesters. Maar waar die hun lesstof natuurlijk door en door kennen, daar begon voor ons het puzzelwerk. Hoe zat het ook alweer…

Is jouw wiskunde trauma ook terug?

Zitten jouw kinderen al op de middelbare school? Ondanks dat veel lessen digitaal werden gegeven, moest er natuurlijk ook thuis worden gestudeerd. Nu weet ik niet hoe het met jouw wiskunde kennis zit, maar ik krijg bij voorbaat al een nachtmerrie als ik denk aan het feit dat ik mijn zoon hier iets over moet uitleggen. Ja, ruim twintig jaar geleden kon ik de uitkomst op sommige opdrachten nog wel bedenken, maar de logica er achter ben ik al lang vergeten. Tja, en als je dat dan moet uitleggen aan een ongeduldige puber. Het angstzweet breekt me nu al uit.

Gelukkig is die stress nergens voor nodig. Je kunt namelijk ook voor wiskunde bij Bijles Aan Huis kiezen. Deze bijles wordt gegeven door (oud-)docenten en -studenten, die geselecteerd zijn op basis van hun kennis van het vak en hun didactische vaardigheden. Kun je je op het gebied van Wiskunde nog wel redden, maar heb je moeite met een ander vak, zoals geschiedenis, aardrijkskunde, biologie, natuurkunde of één van de talen die je op de middelbare school leert – dan zit je hier ook goed. Bijles is mogelijk voor zo goed als alle middelbare school vakken en leerjaren.

Hoe zit het ook alweer met ‘t kofschip

Maar niet alleen de ouders van middelbare scholieren zaten soms met hun handen in het haar. Ook de ouders met kinderen op de basisschool hoorde ik klagen over de – voor hun onbekende – methodes die worden gebruikt. Zo biechtte een vriendin op dat ze echt geen idee meer had wanneer er een -t of -d achter een werkwoord komt in de verleden of voltooide tijd. Ja, ze wist dat er een ezelsbruggetje voor was, maar had geen idee hoe ’t kofschip werkte. Door het geven van thuisonderwijs moest ze zich hier weer volledig in verdiepen. Met als voordeel dat niet alleen haar kids het snappen, maar dat zij nu ook de regeltjes rondom de d’s, t’s en dt’s snapt.

Nu had zij alle tijd om zich hier in te verdiepen, maar als je ondertussen ook nog gewoon aan het werk moet (thuis of op locatie), dan begrijp ik dat het best lastig is om er rustig voor te gaan zitten. Dan kun je er voor kiezen om een opa of oma in te schakelen (wat ik in onze omgeving ook veel zag gebeuren). Of je kiest ook voor bijles voor de vakken, die op de basisschool worden gegeven. Bij Bijles aan Huis zijn er docenten die uitleg kunnen geven over aardrijkskunde, biologie, Engels, geschiedenis, Nederlands en rekenen.

Hoe krijg je je kind aan de slag?

Tja, en als het allemaal duidelijk was: hoe krijg je een kind dan aan de slag. Zo probeerde ik mijn peuter te vermaken met huiswerk dat zijn neefje op de kleuterschool had gekregen. Er stonden veel creatieve dingen op, maar mijn kleine man vertikte het echt om te verven, kleuren en kleien. Ten tijde van corona leek er maar één woord te bestaan: kijken. Naar de tv, de iPad of – als het echt niet anders kon – onze telefoon. Als ouders die de hele dag voor de pc zitten om hun werk te kunnen doen, geven we wat dat betreft ook niet het beste voorbeeld.

Uiteindelijk heb ik het losgelaten en ben ik wat meer meegegaan in zijn flow. We hebben wel ons dagritme behouden. Dus om acht uur, half negen uiterlijk uit bed, boterhammetjes rond twaalf uur, half één, avondeten om zes uur en rond de klok van acht uur weer naar bed. We bouwden met Duplo, speelden met autootjes, lazen boekjes en keken tv. Om er vervolgens wel een telspelletje of kleuren-benoem-game van te maken. Wat dat betreft, heeft-ie tijdens deze weken dus best wat geleerd. Sterker nog: nu zijn beste vriendje 4 is geworden, wil onze kleine man ook niets liever dan naar school… Hij moet nog even wachten tot maart.

Wel of niet belonen?

Als ze wat ouder zijn, hoorde ik dat het makkelijker is. Die kids wilden gewoon snel hun taken af hebben, zodat ze weer konden spelen. En ook (digitaal) samenwerken met kinderen uit de klas werkte er goed. Tja, en laten we de beloning niet vergeten. Ik denk dat heel wat ouders van alles beloofd hebben… Is dat slecht? Pedagogisch is het misschien niet de meest verantwoorde keuze. Maar zouden pedagogen ooit rekening gehouden hebben met dit corona-scenario?

Twijfel jij over je kinderwens?