Gelukkig nieuwjaar! Dat ik maar snel…

‘Gelukkig nieuwjaar! Dat ik maar snel tante mag worden’, met die woorden neemt mijn zusje de telefoon op als ik haar gisternacht iets na twaalven bel om haar een geweldig 2014 te wensen. Ik ken haar langer dan vandaag en weet dat ze een grapje maakt. Maar ze zet me wel aan het denken.

Niet zozeer over het feit of we in 2014 ‘gaan proberen’, zoals ze dat zo mooi zeggen. Nee, meer over het feit over de reacties en vragen die vast gaan volgen. Wat kan ik daar nu het beste op antwoorden. Moet ik iedereen naar TwijfelMoeder verwijzen, zodat ze mijn ontdekkingstocht kunnen volgen. Wuif ik het lachend weg? Of ga ik juist het gesprek aan over mijn twijfels en het taboe dat ik ontdekt heb. Tenslotte lijkt iedereen er maar van uit te gaan dat iedere vrouw moeder wil worden.

Misschien valt het allemaal wel mee. Blijven de beste wensen bij uitspraken als ‘dat al je dromen in 2014 uit mogen komen’, ‘veel liefde toegewenst in het nieuwe jaar’ en dat soort clichés . Ik zie het wel. En als er een vraag komt, dan zal ik eerlijk antwoorden. Dit jaar ga ik de dialoog aan.

Twijfel jij over je kinderwens?