Lieve kraamhulp kun je die eerste nacht niet blijven slapen?

Lieve kraamhulp kun je die eerste nacht niet blijven slapen? Het liefst zou ik het haar vragen. Natuurlijk heeft ze ons de eerste uren wegwijs gemaakt in het ouderschap. We hebben geoefend met borstvoeding, luiers verschonen en in bed stoppen. Ze heeft al haar tips op papier geschreven. En als er iets is, staan er professionals voor ons klaar die we gewoon mogen bellen. Maar wat als de baby straks ontzettend blijft huilen? Of erger nog: wat als wij van vermoeidheid gewoon door al het geluid heen slapen. Ik kan namelijk alleen nog maar aan slapen denken. Iets dat me met die enorme buik al maanden niet meer fatsoenlijk is gelukt. Gelukkig heeft ze manlief ook nog verplicht wat bedrust gegeven, zodat hij wel klaar is voor de nacht.

Wat zijn we zenuwachtig als kraamhulp Ilvy en stagiaire Lisa de deur achter zich dicht trekken. Ons mannetje slaapt; we hebben nog even tot de volgende voeding. Zullen we even ontspannen op de bank blijven hangen? Eerlijk? Daar heb ik echt helemaal geen puf in. Ik wil liggen. Gewoon even niks. En zo sluipen we stil naar boven en kruipen ook in bed. Heel stilletjes, want we willen de baby niet wakker maken. Die ligt namelijk in zijn ledikantje bij ons op de kamer. Zo’n klein ventje; in het grote bed. Heel bijzonder. We kijken trots naar ‘m. Luisteren naar zijn ademhaling en geluidjes. En vallen dan in slaap. Om gewoon heel rustig wakker te worden als hij zelf aangeeft dat het etenstijd is. Aanleggen zoals we geleerd hebben en genieten van het mannetje dat naast me ligt.

Zo verloopt de nacht heel ontspannen. Als ik wakker word, kijk ik wel eventjes of hij nog ademt (dat zal ik ook in de dagen, weken en zelfs maanden daarna nog vaak even doen). Ja, dat is meteen dat moedergevoel dat er toch is. Mijn man helpt me waar hij kan. Ik moet tenslotte ook rustig aan doen (dat geeft mijn lichaam zelf wel aan; wat heb ik een spierpijn zeg). Zo zijn we meteen het gouden duo dat we voorheen ook op heel andere zaken waren. Heel bijzonder om mee te maken. En zelfs mijn onhandigheid met baby’s blijkt geen probleem te zijn. De kraamhulp heeft het me zo goed uitgelegd dat ik de uitspraak ‘kijk ik kan het gewoon’ te pas en te onpas blij uitkraam. Wat kijken we uit naar de volgende dag samen; dan gaan we je namelijk ook lekker in bad doen.

We kunnen dan nog niet vermoeden dat het allemaal anders loopt…

Foto moeder met pasgeboren baby op bed: Shutterstock.

Twijfel jij over je kinderwens?