Twijfelen over het moederschap, hoe vind jij je weg?

Twijfelen over het moederschap, hoe vind jij je weg? Deze vraag stelt Susan zich. Voor TwijfelMoeder schreef ze er een gastblog over. “Lang heb ik getwijfeld over het moederschap. Tot ik – door de pil heen – onverwacht zwanger werd. Ondanks onze twijfels leken mijn man en ik ouders te worden. Helaas eindigde de zwangerschap in een miskraam. Zo kregen wij de ruimte om een bewuste keus te maken omtrent het ouderschap.”

“Die keuze vonden we beide heel lastig. Want zowel mijn man als ik hebben niet het vaak genoemde ‘oergevoel’. Dat wat mensen noemen als je ze vraagt waarom ze eigenlijk kinderen willen of destijds wilden: ‘het gevoel’. Voor mij is dit gevoel er nog steeds niet en is het een bewuste keuze geworden om voor het ouderschap te gaan, mits het ons gegeven werd.

Wellicht herken je dit wel en heb jij twijfels over het wel of niet aangaan van het moederschap. Weet dat je niet de enige bent.
Ik beken, ik ben een twijfelmoeder.

Vanaf het moment dat ik vier jaar geleden ontdekte dat ik zwanger was, stond de twijfelmoeder in mij weer aan. En deze is sindsdien niet uitgegaan. Aan de ene kant had ik (en heb nog steeds) mijn twijfels over het moederschap en de grote uitdaging een nieuw mensje de weg te wijzen richting zelfstandigheid. Aan de andere kant ook veel twijfels en onzekerheid over de zwangerschap, of deze wel goed ging, of het kindje wel gezond was, of mijn lijf dit wel goed aankon enzovoorts. Iets wat veel vrouwen die een miskraam of andere vorm van zwangerschapsverlies hebben gehad vast wel herkennen.

De zwangerschap met hier en daar wat hobbels, liep goed af en mijn man en ik hebben ondertussen een prachtig en leergierig mensje van vier jaar rondlopen wat ons nadoet in alles en bevraagt over alles. Een bijzonder leerzame uitdaging die ik soms nog heel pittig vind maar ook o zo waardevol.

Mijn man en ik besloten dus uiteindelijk om, ondanks onze twijfels, voor een tweede kans te gaan. De bewuste keuze nam de twijfels niet weg. En omdat ik weet dat ik niet de enige ben deel ik graag mijn verhaal en vooral wat tips hoe jij je weg kan vinden in je twijfels.

De twijfelmoeder in jou

Mogelijk ben je een vreemde eend in de bijt in je omgeving, maar met jou zijn er nog vele andere vrouwen die niet dat ‘oergevoel’ standaard geprogrammeerd hebben.
In mijn omgeving kon ik mijn twijfels deels bespreekbaar maken. Bij een aantal goede vrienden kon ik open en eerlijk het gesprek hierover aangaan en ook hun overwegingen horen. Bij anderen kon dit niet. Reacties kwamen dan gauw uit op het ‘oergevoel’ en er werd ook wel genoemd dat het egoïstisch was als ik geen kinderen wilde. Of dat ik niet normaal was. En ook dat het nou eenmaal de bedoeling was dat je voortplantte. Ik vond het opvallend dat de mensen die de laatste, toch voor mij best kwetsende, opmerkingen maakten, vaak geen eigen motivatie voor hun keuze voor kinderen konden noemen, behalve het gevoel.

Nu is er niks mis met gevoel. Ik zal de laatste zijn die je zal zeggen je gevoel te negeren. Gevoel is ontzettend waardevol. Veel van de vrouwen die ik begeleid hebben juist door het onderdrukken van hun eigen gevoel keuzes gemaakt en hun leven geleid op een manier die op een punt zorgt voor stilstand. Maar naast gevoel heb je ook ratio gekregen, de mogelijkheid om te denken en te beredeneren. Ook heel waardevol. En de combinatie van gevoel en ratio, dat is goud. Daarmee kan je weloverwogen keuzes maken. Of die keuze de beste is dat weet je waarschijnlijk nog 100% zeker, maar je maakt wel een keuze op basis van meerdere aspecten.

Hoe kan je dat aanpakken?
Er zijn twee oefeningen die ik in zulke gevallen laat doen, waar ik vervolgens het gesprek over aan ga. Deze oefeningen heb ik niet zelf bedacht maar in eerder werk me eigen gemaakt dankzij wijze collega’s. Je kan ze gebruiken voor keuze maken in moederschap, maar ook voor andere keuzes zijn ze goed toepasbaar.

1. Maak een lijst voor motieven, van voors en tegen voor wel of geen kind. Pak een vel papier en maak twee kolommen. Ene kolom is voor ‘ wel een kind’ en de andere is voor ‘niet een kind’. Schrijf alles op wat er in je opkomt wat meespeelt bij het maken van een keuze. Wees hier in open en eerlijk naar jezelf. Wanneer je alles hebt opgeschreven loop je de lijst nog eens langs. Mogelijk dat je aan de hand van je lijst al tot een keuze komt voor een of andere keus. Wanneer dat niet geval is kan je waardes toekennen aan de redenen. Je kan dan aan de hand daarvan jezelf gaan bevragen of je bijvoorbeeld door je partner of goede vriend(in) laten bevragen hierover. Normaal gesproken ga ik in een begeleidingsgesprek de diepte in over de overwegingen en de motieven of eventuele angsten of overtuigingen die achter bepaalde redenen zitten.

2. Ga je in beide situaties inleven, voor zover mogelijk. Neem twee doorsneedagen de tijd voor deze oefening. Leef je de ene dag in dat je een kind wilt en de andere dag dat je niet een kind wilt. Maak dit zo realistisch als mogelijk voor jezelf. Dus ga gesprekken aan, doe bepaalde activiteiten die je in situatie wel of niet zou doen om zo jezelf een indruk te geven van wat zo een keuze met je dit. Dit is vaak een wat lastigere oefening omdat het veel inlevingsvermogen en fantasie vraagt.

En mocht je na deze twee oefeningen er nog steeds niet uit zijn. Ga dan eens een gesprek aan met een coach of counselor (Susan zelf biedt als counselor hulp bij verlies en rouwverwerking) over wat je tegenhoudt in het maken van een keuze.

Twijfel-foto van vrouw in bed via Shutterstock.

Twijfel jij over je kinderwens?