Boekpresentatie De twijfelmoeder: dankwoord

Had je de boekpresentatie van De twijfelmoeder graag willen bijwonen, maar was Boxmeer voor jou toch iets te ver. Of had je andere verplichtingen? Ik deel vandaag mijn ‘speech’ hier met jullie. Ter info: Loes en Renee van Clean Pete speelden een prachtig nummer, voordat ik aan mijn verhaal begon.

Jullie vragen je misschien af waarom Loes en Renee hier zijn, maar deze dames hebben mij door de eenzame schrijfuurtjes heen geholpen. Ze doorbraken de stilte in de nacht met hun prachtige nummers als ik even wat afleiding kon gebruiken en ze hielden me warm met hun sweater als de verwarming op kantoor er al de brui aan had gegeven. Als je mij op Instagram volgt, dan kun je mij zo uittekenen tijdens het schrijfproces: Clean Pete trui aan en ontploft haar met mega uitgroei.

Wat een bevalling

Wat was dat schrijfproces een bevalling, zeg! De laatste maanden van 2018 heb ik doorgebracht als kluizenaar. Schrijven, schrijven, schrijven – dat was het mantra. Om vervolgens volledig in trans het Mediaplein in de late uurtjes te verlaten. Of om mijn collega’s te appen dat ik opgesloten zat, omdat alle toegangspoorten gesloten waren. Dat was natuurlijk niet zo, maar door de vermoeidheid wist ik niet eens meer welke kant ik de poort op moest duwen. En ook thuis zat ik met mijn hoofd alleen maar bij het boek. Sorry mannen!

Michiel en ik zeiden het gisteravond nog tegen elkaar. Een boek schrijven? Daar zou ik nooit aan beginnen. Lezen doe ik van kinds af aan al ontzettend graag. Ik verslind het ene boek na het andere boek in sneltreinvaart. Maar het zelf doen? Nee, dat zag ik echt niet zitten. Laat mij maar lekker bloggen en mijn hersenspinsels met de Twijfelmoeder-volgers delen. En juist aan één van die volgers heb ik het te danken dat ik hier vandaag mijn boek sta te presenteren. Dankjewel Martine!

Iets meer dan een half jaar geleden, in de zomer van 2018, kreeg ik namelijk een mailtje van een redacteur van HarperCollins Holland. Of ik er ‘ooit over nagedacht had om een boek te schrijven’. Ze vond mijn berichten en de insteek van Twijfelmoeder.nl namelijk erg interessant en was al langer op zoek naar iemand die een goed boek zou kunnen schrijven over de twijfels van haar generatie vrouwen over het moederschap. Haar uitgever had haar toen op Twijfelmoeder gewezen. Tja, als je zo’n verzoek krijgt en meteen een klik voelt bij het kennismakingsgesprek dan kun je niet anders dan ja zeggen. Het is een enorme eer om deel uit te mogen maken van het team dat ook werkt met bijvoorbeeld Karen Slaughter… Om maar eens een naam te noemen.

Boek gaat verder dan blog

We waren het er meteen over eens: het boek moest niet over mij gaan, maar over al die twijfels die je kunt hebben en de druk die je kunt ervaren. Al die columns die ik in een verleden al eens heb geschreven over mijn twijfels hebben het boek niet gehaald. Nee, voor De twijfelmoeder ben ik helemaal opnieuw begonnen. Ik heb onderzoeken doorgespit, cijfers vergeleken, boeken gelezen, ontelbare websites bezocht en bovenal veel vrouwen en professionals gesproken. In totaal zijn dat er zelfs meer dan vijftig. En dan hebben er de nodige interviews het boek nog niet eens gehaald. Die komen later voorbij op mijn blog, want ook die verhalen kunnen je weer helpen bij je beslissing.

Die verhalen dragen daarnaast bij aan het besef dat de vraag ‘wil je kinderen’ of de opmerking ‘wanneer komt er bij jullie een kleintje’ ontzettend privé is. Het lijkt misschien heel onschuldig, maar er gaan zoveel verschillende emoties schuil achter de antwoorden. Je kunt je er knap onzeker door voelen, gefrustreerd en zelfs verdrietig. Stel dat je het namelijk wel heel graag een kindje zou willen, maar het lukt niet – zelfs niet met medische hulp. Dan krijg je ook die vragen en opmerkingen. Dat heb ik altijd in mijn achterhoofd gehouden tijdens het schrijven.

Vanaf de start van Twijfelmoeder.nl streef ik er naar dat we eerlijk over onze kinderwens kunnen spreken. Of we hier nu over twijfelen, het absoluut niet willen of dat het ons helaas niet gegeven is. Met het boek hoop ik daar mijn steentje aan bij te dragen. Daarmee denk ik dat het zeker ook interessant is voor iedereen die zich er op betrapt dat ie toch wel vaak naar dit onderwerp vraagt. Nee, dat zijn echt niet alleen nieuwsgierige vriendinnen of ouders die niet kunnen wachten tot ze de rol van opa en oma mogen gaan vervullen. Dat zijn ook collega’s, die het er tijdens de lunch in gooien. Tot aan de onbekende mama met wie je een praatje maakt tijdens een willekeurige bijeenkomst.

Er is geen goed of fout

Maar De twijfelmoeder is natuurlijk een boek voor vrouwen die twijfelen over hun kinderwens. Word je moeder? Of blijf je bewust kinderloos. Zelf heb ik een flinke tijd met dit onderwerp geworsteld, waarbij Michiel mij gelukkig de tijd en ruimte heeft gegeven om op zoek te gaan naar het antwoord. Het antwoord scharrelt hier inmiddels rond en viert eind deze maand zijn tweede verjaardag. Het is dus goed gekomen; zo werd mij gezegd. Nu zou ik zelf het woord ‘goed’ niet in de mond willen nemen. Er is namelijk geen goed of fout in deze keuze. Zo is het leven met kinderen ook niet leuker dan het leven zonder kinderen. Het is een ander leven. Welk leven het beste bij jouw past, weet je zelf het allerbeste. Daar hoeft niemand anders een oordeel over te hebben. Dat oordeel hebben we dan ook weggelaten uit het boek; daar help je niemand mee. En dat wil ik juist wel. Met De Twijfelmoeder hoop ik dat andere twijfelmoeders tot hun beslissing kunnen komen. Mij heeft het tijdens mijn twijfeljaren namelijk enorm geholpen om veel ervaringen te horen en te lezen.

Omdat ieder over andere zaken twijfelt, hebben we er voor gekozen om in het boek verschillende twijfels te bespreken. Van de ontbrekende rammelende eierstokken tot aan de factor tijd. Van onzekerheden over je genen – wil je die wel doorgeven aan een volgende generatie – tot aan de huidige tijd met alle issues over het klimaat, de overspannen huizenmarkt en ga zo maar door. Maar ook de invloed op de carrière en relatie wordt besproken. Evenals de keuze om er alleen voor te gaan… Kortom: een heel divers boek, waarin veel vrouwen zich zullen herkennen.

Trots op mijn boek

Een boek waar ik ontzettend trots op ben. Wat was het aanpoten de afgelopen maanden. Even voor jullie beeld: normaal wordt er ongeveer een jaar voor een boek uitgetrokken. Samen met het team van HarperCollins deed ik het in minder dan een half jaar, waarbij ze in de eerste maanden op mij moesten wachten. Ik blijf nu eenmaal een deadlinewerker. Sorry Jacoba! Want wow, wat hebben die dames mij fantastisch begeleid. Zonder de hulp van Jacoba, Lisanne, Juliet en Lidia was het me niet gelukt. En dat geldt natuurlijk ook voor het thuisfront waar Michiel altijd voor me klaar stond, net als mijn ouders en schoonouders. Dank ook aan alle familieleden, vrienden en collega’s die keer op keer weer moesten horen hoe heftig het allemaal wel niet was. De vermoeidheid had namelijk zo zijn weerslag op mijn humeur. Maar dat is nu vergeten. Nu is het grote genieten begonnen. Allereerst van jullie aanwezigheid hier bij dit bijzondere moment.

Maar ook het grote genieten van alles wat nu op me afkomt met dank aan het marketingteam van HarperCollins Holland. Wie had tenslotte gedacht dat er ooit een bijna tweepagina’s tellend verhaal over mij in de Vlaamse krant De Morgen zou staan. En wat dacht je van genieten van jullie reacties na het lezen? Al vind ik dat ook razend spannend. Wat dat betreft is een boek net een kindje. Die gun je het allerbeste; daar wil je niets slechts over horen.

Het eerste en tweede exemplaar wil ik aan Clean Pete uitreiken. Met hun theatertour trekken ze momenteel door het hele land. Dames ik ga er vanuit dat jullie populariteit de aankomende jaren nog flink zal groeien. Iedereen zal jullie willen gaan interviewen. En ja, dan ontkom je als vrouw niet aan die kinderwens vraag. Zeg dan tegen die interviewer dat dat wel heel privé is en geef het antwoord wat je wil geven.

Alleen samen kun je een verandering in gang zetten en een taboe doorbreken. Dankjewel!

Twijfel jij over je kinderwens?