Spijt van kinderen – hoeveel moeders ken jij?

“Hoeveel moeders ken jij die spijt hebben van hun kinderen?” Deze opmerking heb ik zo vaak gehoord toen ik twijfelde over het feit of ik wel of geen kind wilde. Ik vind het zo’n non-argument. In een wereld waar we vrouwen nog steeds als ‘geboren moeders’ zien, is het een groot taboe om toe te geven dat je spijt hebt van die keuze.

En ze zijn er zeker hoor: vrouwen die spijt hebben van hun kinderwens. Lees dit verhaal maar eens… En ook in mijn boek De twijfelmoeder sta ik er uitgebreider bij stil. Zelfs met een heel persoonlijk verhaal over mijn moeder…

Wil je hier nu nog uitgebreider over lezen, dan heeft schrijfster Orna Donath het boek Regretting Motherhood geschreven. Helaas is-ie niet vertaald naar het Nederlands (of ik heb de vertaling niet kunnen vinden – laat het me dus weten als-ie er wel is).

De opmerking ‘hoeveel moeders ken jij die spijt hebben van hun kinderen’ wordt vaak gemaakt om een twijfelmoeder over te halen om er voor te gaan. Om gewoon in het diepe te springen. De extremere variant die ik ook wel eens hoorde was ‘niet twijfelen, gewoon doen, daar krijg je geen spijt van’. Zelfs toen ik net bevallen was – en nog steeds niet op een roze (of in ons geval blauwe) wolk zat hoorde ik al dat die twijfel nergens voor nodig was. En nu-ie bijna twee wordt, zijn de zie-je-het-nu-welletjes er ook volop.

Of ik zelf spijt van mijn beslissing heb? Nee, zeker niet. Vind ik het moederschap lastig? Absoluut. Zeker nu meneertje in zijn twee-is-nee-fase zit en al vanaf dat-ie anderhalf is als een ware peuterpuber zijn zinnetje probeert te krijgen. Aan de andere kant kan ik daar ook van genieten en me verbazen over wat hij allemaal al kan. Het maakt me onzeker als ik geen idee heb hoe te handelen. Doe ik het wel goed. Spijt dus niet, maar absoluut ook geen halleluja moeder je jouw een kant op gaat duwen.

Sterker nog: ik ben blij met de twijfels die mij drie, vier jaar in hun macht hadden. Door die twijfels heb ik de ruimte genomen om goed over de volgende stap na te denken. Ik heb mezelf beter leren kennen. En ik was een soort voorbereid, want helemaal ben je dat nooit aangezien geen enkel kind gelijk is, op wat komen zou gaan. Ben je daar nooit zo mee bezig geweest en ging jij voor de roze wolk… Ja, dan kan het heel pittig zijn en misschien zelfs wel tegenvallen. Moeders die toegeven dat ze spijt hebben, vind ik dan ook heel erg dapper. Je stelt je daarmee zo ontzettend kwetsbaar op.

Ben jij bang dat je spijt krijgt? Of heb je misschien zelfs spijt van de keuze die je hebt gemaakt. In mijn besloten Facebook-groep Twijfel over Kinderwens is er alle ruimte om dit te bespreken.

Ik ben ook benieuwd hoe anderen naar deze opmerking kijken. Misschien maak je ‘m onbewust zelf ook wel eens tegen die ene kinderloze collega. Of vind je dat ik er persoonlijk te veel waarde aan hang. Dat kun je in de reacties onder het bericht op de Twijfelmoeder-Facebook laten weten.

Daarbij vind ik het belangrijk dat we hierbij respectvol naar elkaar zijn. Als we dat doen kunnen we samen namelijk een taboe doorbreken en ervoor zorgen dat we eerlijk over onze ervaringen kunnen spreken. Wat ook in mijn boek naar voren komt namelijk is dat veel vrouwen die twijfelen het lastig vinden dat ze geen eerlijk beeld over het moederschap krijgen voorgeschoteld. We zien alleen de extremen.

Foto van vrouw met spijt met Shutterstock.

Twijfel jij over je kinderwens?