Stamceldonor gezocht! Indrukwekkende documentaire Papa’s bloed

Stamceldonor gezocht! Of beter gezegd: stamceldonoren gezocht. In de indrukwekkende documentaire Papa’s bloed van journalist en filmmaker Edith van Zalinge ontdek je waarom dit zo belangrijk is. Als er wel een stamceldonor was geweest, had Dennis Verweijen een kans gehad om leukemie te overleven. Nu overleed hij op 37-jarige leeftijd; vier weken voordat zijn tweede kindje – zoontje Timo – werd geboren.

Als je mijn boek De twijfelmoeder hebt gelezen, dan heb je een interview met Anke Verweijen kunnen lezen. Dat is de vrouw van Dennis. Toen ze elkaar net leerde kennen, bleek Dennis ziek te zijn. Ze hadden alletwee een sterke kinderwens. Maar hoe ga je daar mee om als je leukemie hebt? Zet je die kinderwens door als je weet dat je er als moeder mogelijk alleen voor komt te staan. Hier lees je hoe Dennis daar tegenaan keek. Hij beschreef het ook in zijn boek Papa’s bloed. En nu is er ook de gelijknamige documentaire. Je kunt ‘m onderaan dit artikel bekijken.

Als er geen geschikte stamceldonor is…

In de film wordt op indringende wijze duidelijk gemaakt wat de impact is als je te horen krijgt dat er geen stamceldonor beschikbaar is. Dennis trof dat lot: hij leed aan leukemie, maar kreeg niet de kans om te genezen, omdat er geen geschikte stamceldonor voor hem was. Sindsdien heeft hij zich in de tijd die hem restte op allerlei manieren ingezet voor het werven van donoren. Hoewel het voor hemzelf geen respijt meer bood, hoopte hij dat anderen er wel mee geholpen zouden worden.

Indrukwekkend verhaal

Dennis schreef tijdens zijn ziekteperiode het boek Papa’s Bloed . In het boek vertelt Dennis eerlijk en open over wat hij meemaakte, vanaf de dag dat hij te horen kreeg dat hij leukemie had. Anke, de vrouw van Dennis, zet na zijn overlijden de missie van haar grote liefde op eigen wijze voort terwijl ze naast haar baan hun twee kinderen opvoedt. Dochter Robin werd geboren toen Dennis al ziek was, de komst van zoon Timo heeft Dennis niet meer mee mogen maken: hij overleed vier weken voor Timo’s geboorte.

Mama’s moed

Anke schreef een vervolg op het boek van Dennis. Mama’s moed schrijft ze vanuit het perspectief van de partner van een patiënt. De opbrengst van beide boeken is bestemd voor het goede doel zoals stichting Matchis, de organisatie in Nederland die zich bezighoudt met het werven van stamceldonoren.

Belang van stamceldonatie

In de documentaire vertelt Anke haar persoonlijke verhaal om mensen ervan te doordringen, hoe je leven van het één op het andere moment kan veranderen, als je getroffen wordt door een dodelijk ziekte. “Ik hoop dat men zich er door ons verhaal van bewust wordt hoe je leven van het één op het andere moment kan veranderen als je getroffen wordt door leukemie. Stamceldonatie is dan vaak de laatste strohalm. Het kan het verschil zijn tussen leven en dood. Hoe meer stamceldonoren er zijn, hoe groter de kans dat er voor leukemiepatiënten een geschikte donor wordt gevonden. En hoe minder mensen onnodig aan deze ziekte hoeven te sterven”, aldus Anke.

Een belangrijke stem in de documentaire is die van Maarten van der Weijden. Hij steunde Dennis tijdens zijn ziekteperiode. Maarten had op 19-jarige leeftijd ook leukemie en had wel het geluk om te genezen. Maarten: “Als ik zwem, zoals bij de elfstedentocht, zwem ik ook voor Dennis, die evenals veel andere mensen, niet het geluk had beter te worden.”

Overleven door stamceldonatie

Anke vindt het belangrijk dat er nog meer bekendheid komt over stamceldonatie. “Toen Dennis leukemie kreeg, wisten wij zelf ook niet van het bestaan van stamceldonatie af. Dat blijkt bij veel mensen het geval. Dit is een enorm gemiste kans, want het is relatief gezien een vrij eenvoudige manier om iemand met leukemie een kans op overleven te geven. Daarom blijf ik me inzetten voor dit doel. Voor Dennis was het te laat, ieder ander die wel geholpen kan worden is meegenomen.”

Leukemie kan iedereen overkomen

Anke wijst erop dat het verhaal van Dennis en haar geen ver-van-mijn-bed-show is. “Iedereen kan met deze ziekte worden geconfronteerd. Dennis was een gewone jongen. Het ene moment leefde hij nog volop zijn leven zoals zoveel mensen dat doen, het andere moment kreeg hij de diagnose van deze vreselijke ziekte. Mensen die dit meemaken hopen op overleving, stamceldonatie is een belangrijk middel daarbij. En daarvoor is het juist belangrijk dat er zoveel mogelijk stamceldonoren beschikbaar zijn.”

Documentaire Papa’s bloed

In de documentaire ‘Papa’s bloed’, geproduceerd door journalist en filmmaker Edith van Zalinge, wordt duidelijk wat het betekent als je ziek wordt terwijl je in de bloei van je leven bent en er geen stamceldonor voor je is. Het gaat over liefde, over hoop en hoe je ondanks een levensbedreigende ziekte toch kwaliteit kunt geven aan je leven. Dankzij Dennis hebben zeer veel mensen in Nederland zich aangemeld als stamceldonor. Maar Anke hoopt dat het er nog veel meer worden, zodat niemand de boodschap meer hoeft te krijgen die Dennis kreeg…“Het spijt ons, we hebben geen donor voor u.”

Fotografie door Ernie Buts.