Kwetsbaar voor het goede doel

Kwetsbaar – zo voel ik me sinds mijn boek in Nederland en België in de winkel ligt. Hét boek voor vrouwen die twijfelen over hun kinderwens. Vrouwen waarin ik mezelf als geen ander herken, omdat ik hun vragen, frustraties en verdriet ook heb gehad. Wat mij betreft een heel belangrijk boek, omdat deze vrouwen nog te vaak met onbegrip (en vervelende reacties) te maken krijgen.

Nu kan ik het best makkelijk naast me neerleggen als er via social media (vrij) anonieme reacties voorbij komen die het allemaal onzin noemen. Zelfs een reactie als “Een diep medelijden maakt zich van mij meester als ik bedenk wat voor zwaar, ondraaglijk lot de ‘twijfelmoeders’ voor zichzelf hebben verzonnen…’ doet me niet zoveel. Ik weet tenslotte beter; zie dagelijks de ervaringsverhalen voorbij komen in mijn mailbox en besloten Facebook-groep. Ik verspil mijn energie niet aan het reageren op zo’n reactie, maar beantwoord liever die persoonlijke vragen van de twijfelmoeders die zich zo kwetsbaar opstellen.

Stomp in mijn maag

Ja, iedere keer zijn daar ook weer de opmerkingen dat je het niet mag hebben over kinderen ‘nemen’ of een zwangerschap ‘plannen’. Mijn verstand weet dan dat ik te maken heb met mensen die de boodschap van Twijfelmoeder ook écht niet willen horen. Maar mijn gevoel ervaart het als een stomp in mijn maag. Bij ieder interview geef ik namelijk aan dat niet alleen dames die twijfelen de vele vragen en kwetsende opmerkingen krijgen, maar ook de vrouwen bij wie zwanger worden niet (vanzelf) gaat. En omdat ik het belangrijk vind dat we voor iedere situatie respect hebben, geef ik ook aan dat er geen goed of fout in deze is.

Als je twijfelt, weet je – in de meeste gevallen – niet wat voor proces zwanger worden zal zijn. Het kan de eerste keer raak zijn, maar je kunt ook maanden aan het proberen zijn. Je kunt de hulp van de medische wetenschap nodig hebben of te horen krijgen dat de natuur de beslissing al voor jou heeft gemaakt. Maar dat weet je pas op het moment dat die twijfel is omgezet in een ‘we gaan ervoor’. En juist dat beslissingsmoment is in de meeste gevallen ontzettend spannend en maakt die twijfels los. Die twijfel mag er dus zijn.

En wat dat plannen betreft… Ja, we hebben als vrouwen ook te maken met de factor tijd. Beste criticus: dat weten we heel goed. Juist, het feit dat die tijd in hun nek hijgt, maakt dat de druk er bij vrouwen die twijfelen nog extra op ligt. Alle reden dus om daar in het boek –met de hulp van verschillende experts op dit gebied – ook uitgebreid om in te gaan.

Vol in het hart

Een andere reactie die mij laatst vol in het hart raakte, was een opmerking dat de liefde ontbreekt. Het houdt me al dagen bezig. Al verschillende keren ben ik begonnen aan dit blogbericht. De term kwetsbaar keert steeds weer terug in mijn hoofd. Maar keer op keer heb ik alle woorden weer gewist (tot nu). Iets met ‘je hoofd boven het maaiveld uitsteken’… inderdaad dan kun je er op rekenen dat-ie ook eens wordt afgehakt. Daarnaast hoort die kritiek er ook bij. Tijdens het schrijfproces is er genoeg geschrapt met de rode-digitale-pen. Kan ik daar zo slecht mee omgaan, dat ik nu een weerwoord wil geven. Nee, absoluut niet.

Nee, ik deel dit met jullie, omdat ik nu pas besef hoe kwetsbaar ik me eigenlijk met Twijfelmoeder opstel. Ik heb er ontzettend veel voor over om dit taboe – want zo wordt het door de dames echt ervaren – uit de wereld te helpen. Daarom deel ik mijn persoonlijke verhaal steeds weer met journalisten; dat is écht niet omdat ik het belangrijk vind dat mijn privéleven op straat ligt. Nee, dat doe ik voor dit goede doel. Ik wil al die vrouwen die – vaak in stilte – twijfelen een stem geven. Dat doe ik met alle liefde die ik in me heb. Hier klopt mijn hart voor!

Twijfel jij over je kinderwens?