Naweeën van mijn zwangerschap

Naweeën heb ik niet gehad, maar de spreekwoordelijke naweeën zijn er absoluut… Inmiddels ben ik al 2,5 jaar moeder, maar dit blog bericht ontdekte ik tussen mijn concepten. Omdat ik zelf absoluut geen roze-wolk-mama was (en nog steeds niet ben), deel ik mijn nuchtere blik op ‘mijn naweeën’ graag met andere (aanstaande) mama’s en vrouwen die twijfelen of het moederschap iets voor hen is.

Ik heb namelijk niet alleen een prachtige zoon aan die negen zwangere maanden overgehouden, maar nog veel meer… Het één natuurlijk wat meer dan het ander, maar allen zijn ze het delen waard. Herkenbaar?

CandyCrush-verslaving

Een gigantische CandyCrush-verslaving – dit spelletje heeft mij door de slapeloze nachten heen geholpen en zorgde ervoor dat ik tijdens mijn verlof niet te veel met mijn bedrijf bezig was (ik wilde tenslotte levels halen). Of ik daar anno 2019 vanaf ben? Ja! Hoe? Er was maar één optie: de app van mijn telefoon gooien. Ik was zo geschrokken van mijn smartphonegebruik, dat die beslissing zo was genomen. Soms mis ik het nog wel; even lekker hersenloos gamen. Maar ik weet inmiddels dat het voor mij niet de vorm van ontspanning is. Dat vind ik bijvoorbeeld wel in kleuren voor volwassenen (als je me dat drie jaar geleden had gezegd, had ik je ook voor gek verklaard, ik weet het).

Drang naar chocolade

Ik had een enorme drang naar chocolade… Waar dat vandaan komt? Geen idee. Al ben ik altijd wel al een enorme zoetekauw geweest. Toch ben ik daar in de loop van de tijd wel weer bewuster mee om gegaan (reden: het volgende punt). Wel merk ik dat mijn oog in de supermarkt vaak toch naar het koek, snoep en chocoladevak gaat. Zelfs onze kleine man vond het helemaal niet erg dat hij zowel met Sinterklaas en Pasen chocolaatjes had gekregen. En juist dat is de reden dat ik het minder in huis haal. Als ik het hem steeds weer laat eten, wordt het een gewoonte. Zoals het dat bij mij ook was geworden.

Zwangerschapskilo’s

Nee, ik heb alles behalve het figuur van al die bekende nieuwbakken moeders die meteen weer in maatje-perfect passen. Nu had ik ook niet gedacht dat ik graatmager de zwangerschap uit zou komen, maar in mijn geval is er echt te veel blijven plakken. Niet alleen in de maanden na de bevalling, maar ook in de jaren daarna. Twee maanden geleden heb ik daarom een personal trainer ingeschakeld (en nu train ik dus standaard in dit t-shirt). Of ik ongelukkig ben met mijn lichaam? Dat niet zo zeer, maar ik wil mijn vliegensvlugge kleine man wel bij kunnen houden als hij straks leert fietsen.

Verliefde glimlach

En schreef ik destijds in het concept: “Bovenal heb ik sinds de geboorte een gigantische verliefde glimlach op mijn gezicht. Hoe cliché ik deze uitspraak jaren geleden ook vond; wat is het toch prachtig om moeder te zijn van zo’n lief mannetje.” Dat was in de babyfase he… Want als je te maken hebt met een peuterpuber kun je ook wanhoop, twijfel, onzekerheid en ga zo maar door toevoegen aan het lijstje. Wat is dat pittig zeg!

Twijfel jij over je kinderwens?